jeudi 28 mai 2020

A ballata di Florentin Prunier



Hà resistutu ùn sò quantu ghjorni
È a so mamma era à fiancu à ellu.
Hà resistutu Florentin Prunier
Chì a so mamma ùn vole ch’ellu morga.
Appena sappiutu ch’ellu era feritu,
Hè corsa  d’u fondu di a so campagna,
Hà traversatu u paese sottu à e bombe
Duve a curagiosa armata lotta in a fanga
U so visu hè chjosu sottu à a scufia
Ùn teme nunda nè à nisunu
Li porta dodeci mele in una sporta
È appena di butiru frescu.

Tutta a santa ghjurnata hè stata à pusà
Vicinu à u lettu duve Florentin more
Ghjunghje quandu s’accende u focu
Stà sinu à quandu Florentin delireghja
Sorte appinuccia quandu li si dice : « Uscite ! »
Chì ci vole à medicà u pettu feritu.
Ma steria s’ellu ci vulia à stà :
Hè mamma à pudè guardà a ferita d’u so figliolu.
Serà per ùn sente i mughji chì l’anu fatta sorte
À aspettà fora sottu à l’acqua ?
Hè vicina à u lettu cum’è un cane ch’aspetta
Ùn manghja più ùn beie più
Nemmancu Florentin, ch’ùn sà più manghjà :
U butiru hè invechjatu dipoi u tempu.

E so mani tribbulate cum’è radiche
Stringhjenu a manu secca di u so figliolu
Ùn li caccia l’ochji d’adossu
U so visu intintu di sudore hè biancu.
Vede u collu ingutuppatu di corde
Chì l’aria, passendu, face sventulà.
Vede tuttu què d’u so ochju ardente
Duru è seccu cum’è a rompitura di u silice
Guarda senza lagnassi mai :
Hè a so manera, cusì, d’esse mamma.
Florentin dice : « a tossa mi s’arrubba tutte e forze. »
Risponde : « a sai ch’o sò quì o figliolu ! »
Dice : « a sò ch’ella hè finita per mè ! »
Ella : « Innò, ch’ùn vogliu !! »

Hà resistutu ùn sò quantu ghjorni
È a so mamma era à fiancu à ellu
Cum’è un vechju nutadore in mare
Chì mantene à gallu u so figliolu debule.
Eppo una matina, cum’ella era stanca
Dopu à tante notti passate ùn si sà induve,
Hà ghjimbatu u capu,
Hà penciulatu appena ;
È Florentin in un lampu si n’hè mortu
Senza rimore da ùn  discitalla.

28/05/20

D’appressu à Ballade de Florentin Prunier, di Georges Duhamel (Elégies, 1920).

Georges Duhamel (1884-1966) hè statu medicu à l’Armate in a Guerra di u 14-18.
A "Ballade de Florentin Prunier" hè un esempiu intimu di i drami di a prima guerra : una mamma ghjunta à vede more u so figliolu à l’ospidale militare.
Scrittu senza rime cun parulle semplici u puema di Duhamel ùn hà altru scopu chè di palisà u macellu ch’ella hè stata ‘ssa guerra è per l’autore di rende contu di a so sperienza persunale è traumatizante di chirurgu militare, testimone di tante ferite e suffrenze di i sullati chì si sò battuti in Verdun.


Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire

Natu in 17 in Leidenstadt

S’era natu in 17 in Leidenstadt Nantu à ruvine insanguinate Seria statu un bravu o un peghju cristianu S’era statu Allemanu Di t...